Babai i teknologjisë në Japoni:
Disa jobesimtarë i sheh që kanë shumë zell, veprimtari, përpjekje dhe kontroll në atë që e synojnë.
Si për shembull: Japonia e pati dërguar një student të saj në Gjermani që të studionte bazat e shkencës së mekanikës. Ëndrra e tij ishte që vetë të prodhonte një motor të makinës.
Studenti thotë: “I lexova dhe u njoftova me të gjitha teoritë e mekanikës, por prapë isha i pamundshëm që të prodhoja një motor.
Me krejt rrogën studentore që e merrja e bleva një motor të prodhuar në Itali. Në të shikoja sikur në kurorën nga guri i çmuar. I thashë vetes: Kjo është fshehtësia e fuqisë së Evropës. Nëse e ndërtoj një motor sikur ky, do ta ndryshoj historinë e Japonisë. Nëse arrij t’i çmontoj pjesët e motorit, pastaj t’i montoj ato dhe ta startoj motorin, unë vetëm se e kam bërë një hap drejt zbulimit të fshehtësisë së prodhimit evropian.
I mora vizatimet e motorit që i kisha, mora shumë letra dhe mjetet e punës dhe fillova me punë. Në fillim i vizatova pjesët e motorit, pjesë pjesë, derisa e çmontova. Pastaj e vizatova motorin të montuar krejtësisht dhe fillova t’i bashkoja pjesët e tij derisa e montova si ishte. Kur e startova motorin, ai filloi të punonte. Zemra për pak do të më ndalej nga gëzimi. Tri ditë punë, një herë vetëm haja brenda ditës, ndërsa natën flija shumë pak.
Kur i shkoi lajmi përgjegjësit tonë, erdhi me një motor të prishur dhe më tha: ‘Zbuloje gabimin dhe rregulloje atë që motori përsëri të punojë.’ Punova në të dhjetë ditë derisa e gjeta vendin e prishjes; tri pjesë të motorit ishin prishur duke e bërë të papërdorshëm. I nxjerra ato, i prodhova tri të tjera me dorën time, me çekiç dhe me limë.
Përgjegjësi pastaj kërkoi prej meje që unë vetë të ndërtoja pjesë dhe ta prodhoja një motor. Në vend që të shkruaja temën e doktoratës që e kërkonin profesorët gjermanë prej meje, unë shkoja nëpër fabrikat ku shkriheshin hekuri, bakri dhe alumini. U bëra punëtor i tyre, qëndroja i nënshtruar pranë punëtorit që i shkrinte metalet, u bindesha urdhrave të tij sikur të ishte një padron i madh dhe isha në shërbimin e tij gjatë kohës së pauzës për ushqim. Kjo zgjati për tetë vjet me radhë, punoja diku prej 10 e deri 15 orë në ditë. Pas përfundimit të ditëve të punës, punoja si roje dhe gjatë natës i përsëritja rregullat e çdo prodhimi.
Rastin tim e mori vesh sunduesi i Japonisë ‘El-Mikado’, i cili më dërgoi nga pasuria e tij personale ari në vlerë të 5000 funta angleze (që në kohën e tij kishin vlerë shumë më të madhe se sot). Me ato i bleva të gjitha mjetet e nevojshme për ndërtimin e motorit, i hipa në anije së bashku me gjërat të tjera që i kisha dhe u nisa për në vendlindjen time. Sapo arrita në Japoni, El-Mikado kërkoi të më takonte personalisht. Në vete thashë që unë nuk e meritoja ta takoja atë derisa tërësisht ta ndërtoja fabrikën e motorëve.
Pas nëntë vjetësh, së bashku me ndihmësit e mi, shkova në pallatin mbretëror me dhjetë motorë ku në ta shkruante ‘U prodhua në Japoni’. Kur hyra brenda, El-Mikado buzëqeshi dhe më tha: ‘Zëri i motorëve të pastër japonezë është tingulli më i ëmbël që e kam dëgjuar ndonjëherë në jetën time’.”
Dr. Muhamed el-Munexhid
(Pjesë nga libri: Projekte për jetë aktive -këshilla dhe ide-)
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
