27 dhjetori, i njohur si dita e zezë në Afganistan, ishte dita kur forcat sovjetike pushtuan vendin dhe shkaktuan humbje të mëdha për popullin afgan.
Mijëra fëmijë u vranë nga bombat sovjetike të maskuara si lodra; kundër civilëve u përdorën gaz dhe armë kimike.
Ushtria e Bashkimit Sovjetik vrau një numër të madh afganësh për të shtypur rezistencën e tyre. Deri në 2 milionë afganë u vranë nga forcat sovjetike dhe përfaqësuesit e tyre.
Trupat sovjetike shkatërruan gjithashtu të korrat, vranë bagëtinë, plaçkitën shtëpitë dhe më pas u tërhoqën. Një dëshmitar përshkroi se trupat sovjetike hynë në shtëpi duke hedhur granata në dyer dhe më pas pretenduan se po kërkonin armë dhe municione.
Forcat sovjetike njiheshin për vjedhjen e sendeve të civilëve.
Forcat sovjetike kryen një nga masakrat më të mëdha në provincën Laghman, duke vrarë më shumë se 1000 qytetarë.
Krimet e tyre ishin brutale dhe lufta e tyre kundër civilëve afganë ishte gjenocidale. Në përfundime të tilla dolën vëzhgues të ndryshëm. Fshatra të tëra u fshinë nga Ushtria e Kuqe dhe mijëra afganë u zhdukën në birucat e torturave të regjimeve komuniste në Kabul.
27 dhjetori nuk është vetëm një ditë e errët e pushtimit sovjetik të Afganistanit, por edhe fillimi i dhimbjeve dhe vuajtjeve të tjera të popullit afgan që pasuan.
Populli besimtar, duke sakrifikuar jetë dhe pasuri, mbrojti fenë dhe atdheun e tij.
Brutaliteti i forcave sovjetike në Afganistan zhvendosi miliona njerëz, veçanërisht gra dhe fëmijë.
Ushtria e Kuqe shpërfilli të gjitha normat e sjelljes dhe shënjestroi pa turp fëmijët duke maskuar minat tokësore si lodra. Pavarësisht përpjekjeve për çminim, deri më sot, fëmijët shpesh gjymtohen ose vriten nga minat që kanë mbetur.
Popullsia u shpërnda në kampet fqinje të refugjatëve dhe në mbarë globin.
Tortura sovjetike përfshin nxjerrjen e thonjve, si dhe rrahje sistematike dhe presion psikologjik, gjithashtu u përpoqën të mbyllnin zonat kufitare për të parandaluar afganët të largoheshin nga vendi.
Në konfliktin brutal nëntë-vjeçar u martirizuan rreth 90,000 luftëtarë muxhahidinë.
Muxhahidinët përdorën taktika guerile kundër sovjetikëve. Ata sulmonin ose bastisnin shpejt, pastaj zhdukeshin në male, duke shkaktuar shkatërrime të mëdha pa beteja. Luftëtarët përdorën çdo armë që mund të rrëmbenin nga sovjetikët.
Më shumë se 30,000 ushtarë sovjetikë erdhën në Afganistan me avionë, tanke dhe të gjitha teknologjitë e tyre, por megjithatë nuk mundën ta pushtonin Afganistanin dhe gjithçka ishte e mundur për shkak të atyre muxhahidëve të mëdhenj që i luftuan dhe i mundën.
Dyzet e tre vjet pas pushtimit sovjetik, disa afganë kujtojnë ende kujtime të hidhura nga lufta.
“Arritjet e forcave sovjetike janë se ky komb është ende dëshmitar i konflikteve dhe është në një gjendje të keqe”, tha Abdul Khaliq, një banor i Kabulit.
Më 15 shkurt 1989, Boris V. Gromov ishte ushtari i fundit i Bashkimit Sovjetik që u largua nga Afganistani. /mesazhi
