Hernia e kërthizës tek të sapolindurit shfaqet si një ënjtje që vihet re në nivelin e kërthizës. Prek 10 deri në 20% të të sapolindurve. Hernia e kërthizës ndodh sepse muskujt e barkut nuk janë “ngjitur” ende së bashku dhe për këtë arsye mund të lënë një hapësirë, një thyerje përmes së cilës dalin jashtë që formojnë një lloj topi në kërthizë. Hernia e kërthizës priret të bëjë regres vetë, zakonisht gjatë 18-24 muajve të parë të jetës: në fakt, mund të vëzhgojmë një ulje progresive të dimensioneve, deri në zhdukjen e saj.
Prandaj nuk është një patologji, por një situatë që normalisht nuk jep ndonjë lloj komplikimi. Dikur, gjyshet këshillonin të vendosej një monedhë mbi këtë fryrje, duke menduar se do të shërbejë për ta bërë atë të ulet. Në realitet, kjo nuk është e dobishme.
Kur nevojiten masa
Në disa raste, hernia e kërthizës nuk tërhiqet tërësisht: nëse fëmija është më pak se tre vjeç, ajo thjesht mbahet nën vëzhgim për dy arsye. Së pari, sepse deri në atë moshë ekziston mundësia e një shërimi spontan. Për më tepër, është e preferueshme të veprohet tek fëmijët që vuajnë nga kjo lloj hernie pas tre vjetësh, sepse kërthiza nuk është e komplikuar, përveç rasteve të jashtëzakonshme.
Vetëm nëse hernia nuk regreson ose tenton të rritet në vëllim pas tre vjetësh, duhet ndërmarrë veprim. Ky është një operacion rutinë, i cili konsiston në një prerje të vogël në skajin më të ulët të shiritit të kërthizës, pastaj izolimin e vrimës përmes së cilës hernia del, mbyllet me pika dhe bën një qepje të lëkurës së kërthizës.
