Të bësh të tjerët të ndihen mirë do të thotë, në këmbim, ta bësh veten të ndihesh mirë. Sidomos nëse duhet të përballeni me depresionin, një sëmundje gjithnjë e më e përhapur.
I quajtur edhe dhimbje e të jetuarit, është një çrregullim gjithnjë e më i shpeshtë. Sipas statistikave, depresioni mund të prekë këdo, të rritur dhe fëmijë, edhe nëse seksi femër duket se është më i predispozuar. Depresioni është një patologji psikiatrike e karakterizuar nga prania e vazhdueshme e gjendjes së trishtuar dhe bosh. Ndjenja e thellë e pikëllimit shoqërohet gjithashtu me një simptomatologji fizike dhe njohëse jo indiferente. Termi depresion është shumë i përgjithshëm. Në realitet ka lloje të ndryshme të së njëjtës dhe janë:
Çrregullimi i madh depresiv që është forma më e rëndë. Manifestimet e tij janë paaftësuese dhe ndërhyjnë ndjeshëm në jetën e përditshme;
Çrregullimi distimik, simptomat e të cilit janë të ngjashme me çrregullimin depresiv madhor, por janë më pak intensive;
Çrregullimi bipolar. Janë një sërë problemesh që konsistojnë në alternimin e gjendjeve depresive dhe gjendjeve maniake;
Çrregullimi depresiv pas lindjes, i njohur gjithashtu si “baby blues”, zakonisht fillon midis 6 dhe 12 javësh pas lindjes.
Shkaqet e depresionit / Ka tre faktorë prapa fillimit të depresionit
Faktorët gjenetikë: është konstatuar prej kohësh që të afërmit e shkallës së parë të subjekteve që vuajnë nga depresioni madhor kanë rrezik të vuajnë nga i njëjti dy deri në katër herë më i madh se individët e tjerë;
Faktorët biologjikë: sëmundja është shpesh rezultat i ndryshimeve në hormonet, sistemin imunitar dhe neurotransmetuesit. Disa kërkime kanë drejtuar gishtin te deficiti i serotoninës, i ashtuquajturi hormon i mirëqenies;
Faktorët socialë dhe psikologjikë: te njerëzit tashmë të brishtë dhe me përvoja traumatike të fëmijërisë, disa situata mund t’i hapin rrugën patologjisë. Këto përfshijnë zi, ndarje, ndryshim pune, qytet dhe miqësi, sëmundje të njerëzve të dashur, konflikte familjare.
Shkencëtarët në Institutin e Shkencës së Teknologjisë në Okinawa zbuluan kohët e fundit se gjeni Tob është në gjendje të reduktojë depresionin, ankthin dhe frikën. I përshkruar për herë të parë në vitin 1996 në ish-laboratorin e profesor Tadashi Yamamoto, ky gjen ka luajtur gjithashtu një rol tek kanceri, rregullimi i ciklit qelizor dhe përgjigjen imune të trupit. Studimi i publikuar në Translational Psychiatry ofron shpresë për krijimin e terapive të reja psikiatrike.
Simptomat e depresionit
Simptomat e depresionit janë shumë të ndryshme. Manifestimet e shumta mund të klasifikohen në disa grupe, që janë:
Simptomat afektive – Pacienti është vazhdimisht i trishtuar dhe asgjë nuk mund ta largojë nga mendimet e tij negative, madje as ajo që dikur ishte burim kënaqësie për të. I izoluar nga bota, ai nuk kultivon marrëdhënie dhe shpesh performon dobët në punë. E gjithë kjo shoqërohet me një rënie të qartë të dëshirës seksuale.
Simptomat njohëse – Pacienti ka probleme me përqendrimin dhe kujtesën. Ai lufton për të marrë vendimet më të zakonshme dhe shpesh mendon për të kaluarën e tij. Ai gjithashtu përjeton ndjenja të thella faji dhe vetëvlerësimi është minuar shumë.
Simptomat fizike – Konflikti i psikikës reflektohet në trup. Pacienti mund të përjetojë dhimbje koke, dhimbje të muskujve, kyçeve dhe barkut, takikardi, marramendje, diarre.
Simptomat e sjelljes – Pacienti mund të fitojë ose të humbasë peshë. Orët e gjumit mund të rriten ose ulen. Për më tepër, ka një ngadalësim më të madh në lëvizje, në të folur ose, anasjelltas, në agjitacion, i cili manifestohet në mënyra të ndryshme: pamundësia për t’u ulur, fërkimi i duarve, ritmi përpara dhe mbrapa.
Depresioni dhe mirësia
Shkencëtarët në Universitetin Shtetëror të Ohajos kanë zbuluar se njerëzit me depresion shohin një përmirësim të simptomave kur bëjnë vepra të mira ndaj të tjerëve. Përveç kësaj, mirësia u përkthye në përmirësime të pavëzhguara në dy teknika të tjera terapeutike të përdorura gjithashtu për të trajtuar ankthin. Studimi, i udhëhequr nga psikologët David Gregg dhe Jennifer Cheavens, u botua në The Journal of Positivity Psychology. Sipas Gregg, lidhja sociale është një nga aspektet e jetës që lidhet më fort me mirëqenien. Kryerja e akteve të mirësisë duket të jetë një nga mënyrat më të mira për të nxitur këto lidhje.
Studimi përfshiu 122 pacientë të Ohajos qendrore me simptoma të moderuara deri në të rënda të depresionit, ankthit dhe stresit. Pas një sesioni hyrës, pjesëmarrësit u ndanë në tre grupe. Dy grupe u caktuan për të kryer teknika të përdorura shpesh në terapinë kognitive të sjelljes: planifikimi i aktiviteteve sociale dhe rivlerësimi kognitiv. Një grupi kishte për detyrë planifikimin e aktiviteteve sociale për dy ditë në javë. Një tjetër, megjithatë, u udhëzua për rivlerësimin kognitiv. Këta subjekte mbanin regjistra për të paktën dy ditë në javë, gjë që i ndihmoi ata të identifikonin dhe rishikonin modelet negative të mendimit për të reduktuar simptomat depresive.
Anëtarëve të grupit të tretë iu kërkua të kryenin tre akte dashamirësie në ditë për dy ditë në javë. Manifestime të tilla janë përkufizuar si “veprime të mëdha apo të vogla që u sjellin dobi të tjerëve ose i bëjnë ata të lumtur, zakonisht me një kosto për ju për sa i përket kohës ose burimeve tuaja”. Veprat e mira përfshinin pjekjen e biskotave për miqtë, ofrimin e një udhëtimi dhe lënien e shokëve të dhomës me fjalë inkurajuese.
Bërja e veprave të mira për t’u ndjerë mirë
Pas pesë javësh, të gjithë pjesëmarrësit u rivlerësuan. Rezultatet treguan se në të gjitha grupet kishte një përmirësim në aspektin e kënaqësisë personale dhe një ulje të simptomave. Përfitimi i madh i mirësisë mbi aktivitetet shoqërore dhe rivlerësimin kognitiv ishte se i bënte njerëzit të ndiheshin të lidhur me njëri-tjetrin, duke rezultuar në efekte pozitive në mirëqenien. Cheavens vuri në dukje se vetëm pjesëmarrja në aktivitete sociale nuk përmirësonte ndjenjat e lidhjes sociale.
Megjithatë, terapia konjitive e sjelljes mbetet thelbësore për individët në depresion. Ajo mund të forcohet pikërisht nga praktikimi i veprave të mira. Psikologët përfundojnë si më poshtë: “Shpesh mendojmë se njerëzit me depresion tashmë kanë një barrë të rëndë për të përballuar dhe për këtë arsye nuk duam t’i rëndojmë më tej duke u kërkuar të ndihmojnë të tjerët. Në vend të kësaj, bërja e gjërave të mira për të tjerët dhe fokusimi në nevojat e njerëzve të tjerë mund të bëjë vërtet një ndryshim dhe të ndryshojë jetën e përditshme për mirë. Studimi, megjithatë, ka nevojë për hetime të mëtejshme.
