Zonat Blu janë pesë komunitete të ndryshme “të shpërndara” nëpër botë që kanë të përbashkët se kanë përqendrimin më të lartë të banorëve që jetojnë mbi 100 vjet.
Zonat Blu janë hulumtuar në detaje nga autori Dan Bettner dhe analiza e tij e llojeve të ndryshme të ushqimit në secilin rajon është veçanërisht interesante. Pra, Ikaria në Greqi, Okinawa në Japoni, Sardenja në Itali, Loma Linda në Kaliforni dhe Gadishulli Nicoya në Kosta Rika janë “shënuar” si vendet ku jetojnë njerëzit më jetëgjatë.
Është e qartë se të gjithë i përkasin kulturave dhe klimave të ndryshme dhe është e pamundur që ata të mbivendosen plotësisht kur bëhet fjalë për të ushqyerit.
Ata të gjithë hanë një sërë ushqimesh të pasura me fibra, perime, fruta, produkte qumështi dhe një sasi të vogël mishi dhe peshku, por ishte e lehtë të identifikoheshin disa të tjera të përbashkëta të rëndësishme. Më konkretisht, ushqimet e zakonshme që konsumohen.
Ndërsa bota moderne mban një dietë duke eliminuar karbohidratet nga dieta, njerëzit më jetëgjatë jetojnë me to.
Rezulton se shumica e banorëve të zonave blu zakonisht hanë kombinime të niseshtës së shëndetshme. Këto përfshijnë drithërat, bishtajoret dhe patatet. Perimet ishin në vendin e dytë për çdo zonë, së bashku me frutat, domethënë të gjitha ushqimet e pasura me fibra dhe lëndë ushqyese me bazë bimore.
Është e rëndësishme të theksohet se kur bëhet fjalë për karbohidratet, këto komunitete konsumojnë drithëra të plota si tërshëra, elbi dhe orizi. Buka përmban drithëra të plota dhe kryesisht piqet në shtëpi.
Patatet e ëmbla janë ushqimi kryesor për komunitetin Okinawan. Bishtajoret, të tilla si fasulet, qiqrat dhe thjerrëzat, konsiderohen gjithashtu ushqime kryesore për shumë komunitete të tjera. Në Loma Linda, krahas perimeve, konsumohen më shpesh bishtajore dhe produkte soje, ndërkohë që përqindja e drithërave në dietën e tyre është dukshëm më e ulët.
