Marrëveshja e vitit 1988 kërkon që India dhe Pakistani të informojnë njëri-tjetrin për instalimet dhe objektet e tyre bërthamore më 1 janar të çdo viti.
“Ky është shkëmbimi i 32-të radhazi i listave të tilla midis dy vendeve, i pari që ka ndodhur më 1 janar 1992”, tha ministria.
Ndërkohë, India gjithashtu dorëzoi listat e 339 të burgosurve civilë pakistanezë dhe 95 peshkatarëve pakistanezë aktualisht në paraburgim indian, shtoi deklarata e ministrisë.
Nga ana e tij, Pakistani ndau listat e 51 të burgosurve civilë dhe 654 peshkatarëve në paraburgim, të cilët janë indianë ose besohet se janë indianë.
Listat u ndanë përmes kanaleve diplomatike njëkohësisht në Nju Delhi dhe Islamabad.
Sipas një marrëveshjeje të vitit 2008, të dy vendeve u kërkohet të shkëmbejnë listat e të burgosurve në paraburgim të njëri-tjetrit dy herë në vit: më 1 janar dhe 1 korrik.
Pala indiane tha se bëri thirrje për lirim të hershëm dhe riatdhesim të “të burgosurve civilë, personelit të mbrojtjes indiane të humbur dhe peshkatarëve së bashku me varkat e tyre” nga paraburgimi i Pakistanit.
“Në këtë kontekst, Pakistanit iu kërkua të përshpejtojë lirimin dhe riatdhesimin e 631 peshkatarëve indianë dhe dy të burgosurve civilë indianë, të cilët kanë përfunduar dënimin dhe kombësia e të cilëve është konfirmuar dhe përcjellë në Pakistan”, tha ministria.
“Përveç kësaj, Pakistanit i është kërkuar që të sigurojë qasje të menjëhershme konsullore për 30 peshkatarët e mbetur dhe 22 të burgosur civilë në paraburgimin e Pakistanit, të cilët besohet se janë indianë”.
India, tha ajo, mbetet e përkushtuar që “të adresojë, me përparësi, të gjitha çështjet humanitare, përfshirë ato që kanë të bëjnë me të burgosurit dhe peshkatarët në vendin e njëri-tjetrit”.
Ministria tha gjithashtu se India i kërkoi Pakistanit të përshpejtojë veprimet e nevojshme për të konfirmuar “statusin e kombësisë së 71 të burgosurve pakistanezë, përfshirë peshkatarët, riatdhesimi i të cilëve është në pritje për mungesë konfirmimi të kombësisë nga Pakistani”.
“Pakistanit i është kërkuar të sigurojë sigurinë, sigurinë dhe mirëqenien e të gjithë të burgosurve civilë dhe peshkatarëve indianë dhe që besohet se janë indianë, në pritje të lirimit dhe riatdhesimit të tyre në Indi”, shtoi ministria.
Marrëdhëniet midis dy vendeve rivale ranë në një nivel të ri më të ulët pas gushtit 2019, kur India hoqi statusin e gjatë special të Xhamu dhe Kashmirit, duke rezultuar në uljen e marrëdhënieve diplomatike me Nju Delhin nga Islamabadi.
Marrëdhëniet e tensionuara mes dy fqinjëve i mbajnë të burgosurit në burg për periudha më të gjata dhe në disa raste edhe pas vuajtjes së dënimit.
Peshkatarët nga të dyja palët kanë paguar prej kohësh një çmim të rëndë për marrëdhëniet e tensionuara mes dy fqinjëve.
Të dy vendet shpesh arrestojnë peshkatarët për shkeljen e ujërave të detit të njëri-tjetrit për shkak të kufijve ujorë të shënuar keq dhe varkave të papajisura keq që nuk kanë teknologjinë për të specifikuar vendndodhjet e sakta.
Jatin Desai, ish-sekretar i Forumit Popullor Pakistano-Indi për Paqe dhe Demokraci, një grup aktivistësh paqeje nga të dy vendet që merren me çështjet e të burgosurve, i tha Agjencisë Anadolu se numri i peshkatarëve indianë në paraburgimin e Pakistanit është “në rritje” dhe është një çështje “shqetësimi”.
“Mbi 600 peshkatarë indianë kanë përfunduar dënimet e tyre dhe madje edhe kombësia e tyre është verifikuar. Por, ata nuk janë riatdhesuar ende në Indi dhe arsyeja është kryesisht politike”, tha ai.
“Nuk ka asnjë arsye për të mbajtur peshkatarët indianë në burgje kur të gjitha proceset të kenë përfunduar”. /aa
