Pyetja:
A ka raste kur divorci nuk është valid?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Çfarë është divorci jovalid? Nëse një burrë e shkurorëzon gruan e tij gjatë një periudhe të pastërtisë në të cilën ka kryer marrëdhënie me të, ky është shkurorëzim i ri (talaq bid‘i) dhe është haram. Mënyra sunet e shkurorëzimit nënkupton lëshimin e një shkurorëzimi (talakut) gjatë një periudhe të pastërtisë në të cilën ai nuk ka pasur marrëdhënie me të, sepse Allahu i Lartësuar thotë: “O Pejgamber! Kur të shkurorëzoni gratë, divorcojini ato në Iddah (periudhat e përcaktuara) dhe numëroni (me saktësi) Iddah-in e tyre (periudhat e pritjes). (Talak: 1)
Hatib esh-Sharbini ka thënë: “Kjo do të thotë, në kohën kur mund të fillojë idati i tyre (periudha e pritjes). Kjo mund të jetë vetëm gjatë një periudhe pastërtie në të cilën ai nuk ka pasur marrëdhënie me të. [1] A ka rëndësi divorci i ri? Fukahatë ndryshojnë në mendime nëse ky divorc i ri (talaq bid‘i) llogaritet si i tillë. Shumica janë të mendimit se ajo llogaritet si e tillë. Disa janë të mendimit se ai nuk llogaritet si i tillë, duke përfshirë Ibn Tejmijen. Ai u pasua nga një numër dijetarësh. Në Fetava el-Lejne ed-Daime (20/58) thuhet: “Shkurorëzimi i ri (talak bid’i) është i disa llojeve, si kur burri e divorcon gruan gjatë menstruacioneve të saj, ose nifas (gjakderdhje pas lindjes), ose gjatë një periudhe pastërtie në të cilën ai ka pasur marrëdhënie me të. Pikëpamja e saktë është se kjo nuk llogaritet si divorc.” Bazuar në këtë, nëse jeni divorcuar nga gruaja juaj gjatë një periudhe të pastërtisë në të cilën keni pasur marrëdhënie me të, nuk llogaritet si e tillë. Divorci i trefishtë Fukahatë ndryshojnë në mendime në lidhje me shkurorëzimin e trefishtë. Pikëpamja më e saktë është se shkurorëzimi i trefishtë llogaritet si divorc i vetëm (talaq), pavarësisht nëse e ka thënë me një frazë të vetme, si p.sh. “Ti je i divorcuar tri herë”, apo e ka thënë me tri fraza të veçanta, si p.sh. “Je i divorcuar, je i divorcuar, je i divorcuar”; dhe pavarësisht nëse kjo ka ndodhur në një seancë apo në disa raste ndërmjet të cilave ai nuk e ka marrë atë mbrapsht ose nuk ka bërë një kontratë të re martese me të. Kjo është pikëpamja e favorizuar nga Ibn Tejmije dhe që konsiderohet më e mundshme për të qenë e saktë nga Shejh Ibn Uthejmin. Ata cituan si dëshmi transmetimin nga Ibn Abasi (Allahu qoftë i kënaqur me të) i cili tha: Në kohën e të Dërguarit të Allahut ﷺ, Ebu Bekri dhe dy vitet e para të kalifatit të Omerit, divorci i trefishtë u llogarit si një. Pastaj Omer ibn Hattabi tha: Njerëzit janë nxituar në një çështje në të cilën duhet të marrin kohën e tyre. Unë jam duke menduar t’i mbaj ato në të. Kështu ai e bëri atë të detyrueshme për ta. [2]
Shejh Ibn Uthejmin ka thënë: “Pikëpamja e saktë në lidhje me të gjitha këto çështje është se nuk ekziston diçka e tillë si divorci i trefishtë, përveç nëse janë tre shkurorëzime ndërmjet të cilave burri e merr përsëri gruan ose lidh një kontratë të re martese me të; përndryshe nuk llogariten si tre shkurorëzime. Ky ishte mendimi i favorizuar nga Ibn Tejmije dhe është mendimi i saktë.” [3] Kështu duhet t’ju bëhet e qartë se një shkurorëzimi i lëshuar gjatë një periudhe të pastërtisë në të cilën burri ka pasur marrëdhënie me gruan e tij nuk llogaritet si i tillë. Bazuar në këtë, asnjë divorc i tillë nuk duhet të llogaritet në rastin tuaj. Allahu e di më së miri.
islamqa
——————————–
[1] Tefsir (4/310)
[2] Muslimi (1472)
[3] Sherh el-Mumti‘, 13/94
