Pyetja:
A lejohet përdorimi i aparaturës për zbardhjen e dhëmbëve gjatë ditës në Ramazan?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Kompletet për zbardhjen e dhëmbëve përfshijnë kallëpe në formën e dhëmbëve, brenda të cilëve ka një substancë zbardhuese. Këto kallëpe mbahen mbi dhëmbë dhe lihen aty për një kohë të caktuar Ndikimi që këto komplete kanë në qëndrueshmërinë e agjërimit varet nga fakti nëse substanca rrjedh nga këto kallëpe në brendësi të gojës. Skenari i parë është kur ato vendosen fort mbi dhëmbë dhe mishrat e dhëmbëve, në mënyrë që asgjë të mos dalë në gojë, ose nëse del, agjëruesi mund ta pështyjë. Në këtë rast, këto kallëpe nuk ndikojnë në vlefshmërinë e agjërimit, sepse nuk ka asgjë që shkakton prishjen e agjërimit. Skenari i dytë është kur substanca rrjedh dhe agjëruesi e gëlltit atë. Në këtë rast agjëruesi nuk i lejohet t’i përdorë ato. Shejh Ibn Uthejmin ka thënë: Në lidhje me përdorimin e furçës së dhëmbëve dhe pastës së dhëmbëve gjatë agjërimit, duhet të zbatohet një nga dy skenarët: Në skenarin e parë, pasta e dhëmbëve është shumë e fortë dhe mund të arrijë në stomak, dhe përdoruesi nuk është në gjendje ta kontrollojë atë. Kjo është e ndaluar dhe nuk lejohet përdorimi i saj, sepse ajo shpie në prishjen e agjërimit dhe çdo gjë që shpie në diçka që është haram është gjithashtu haram. Sipas hadithit të Lakit ibn Saburah, Profeti ﷺ i tha: “Shpëlaje hundën tërësisht, përveç nëse je agjërues”. Pejgamberi ﷺ ka bërë përjashtim për shpëlarjen e hundës tërësisht nëse dikush është agjërues, sepse nëse njeriu e shpëlan hundën mirë kur agjëron, uji mund t’i rrjedhë në fyt, duke e prishur kështu agjërimin e tij. Prandaj themi: nëse pasta e dhëmbëve është e fortë dhe arrin në stomak, atëherë nuk lejohet përdorimi i saj në këtë situatë, ose së paku themi se është mekruh (i papëlqyer). Në skenarin e dytë, nëse nuk është aq i fortë dhe është e mundur të shmanget lënia e tij në stomak, atëherë nuk ka asgjë të keqe ta përdorni, sepse pjesa e brendshme e gojës është nën të njëjtin rregull si pjesa e jashtme, prandaj një njeriu mund ta shpëlajë gojën me ujë dhe kjo nuk ndikon në (agjërim). Nëse ajo që është brenda gojës do të kishte të njëjtin rregull si pjesa e brendshme e trupit, atëherë agjëruesit nuk do t’i lejohej ta shpëlani gojën.”
Shejh Ibn Uthejmin, “Mexhmu’ Fetaua” 16/351
Allahu e di më së miri.
islamqa.com
