Akti i frymëmarrjes është më i thjeshtë dhe më spontan i trupit tonë, ne e marrim aq shumë të mirëqenë sa nuk e kam vërejtur pothuajse kurrë se si ndodh. Megjithatë, frymëmarrja luan një rol të rëndësishëm për mirëqenien tonë, ajo ndikohet nga gjendjet tona të stresit ose ankthit, por është gjithashtu e vërtetë që, përkundrazi, duke marrë frymë me vetëdije ne mund të “ndryshojmë kursin” dhe të nxisim, përmes një drejtimi të ngadaltë dhe të thellë. Frymëmarrja diafragmatike mund të na ndihmojë shumë në këtë, le të shohim se çfarë është!
Cila është mënyra e duhur për të marrë frymë?
Akti i frymëmarrjes ka të bëjë shumë me gjendjet tona të tensionit dhe relaksimit pasi funksionon falë këtij alternimi. Në frymëmarrje mund të vëzhgojmë tre faza:
Inhalimi i cili është një fazë “aktive” gjatë së cilës muskulatura ndër brinjëve dhe diafragma kontraktohen për të lejuar që mushkëritë të mbushen me ajër;
Nxjerrja e cila është një fazë “pasive” ku zbrazja e mushkërive ndodh falë çlirimit të muskulaturës së mëparshme;
Dhe një pauzë – e ndërlidhur midis një cikli respirator dhe një tjetri – që zgjat gjendjen e mëparshme të relaksimit.
Ky alternim mund të ndodhë me shpejtësi të ndryshme: ritmi i frymëmarrjes mund të jetë:
I shpejtë dhe sipërfaqësor, kur ciklet e frymëmarrjes janë të shkurtra dhe ndjekin njëri-tjetrin shpejt pa lejuar që mushkëritë të zgjerohen plotësisht, është ajo që dallon gjendjet e ankthit, frikës dhe stresit;
I ngadalshëm dhe i thellë, kur ciklet e frymëmarrjes ndjekin njëri-tjetrin më ngadalë, secila fazë ka një kohëzgjatje më të gjatë dhe ka një mbushje/zbrazje më të plotë në mushkëri.
